นิทานรัก Options
นิทานรัก Options
Blog Article
นิทานสั้น ๆ พร้อมภาพประกอบ แม่ฟังอยู่นะ
เมื่อถึงเวลาอาหารค่ำ ยูนั่งรอพี่ชายด้วยใจจดจ่อ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ฮัคก็ยังมาไม่ถึงบ้านเสียที ยูทั้งห่วงพี่ชาย, กังวลและเหงาอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่เกิดมา.
กระต่ายหลงตัวเอง ชอบโอ้อวดว่าวิ่งเร็วกว่าใครๆ เมื่อเห็นเต่าเดินต้วมเตี้ยมมาก็หัวเราะเยาะ พร้อมกับพูดจาถากถางว่าต่อให้เต่าวิ่งนำหน้าไปก่อน กระต่ายก็สามารถก็แซงหน้าได้อยู่ดี ทำให้เต่าเกิดความไม่พอใจ จึงท้ากระต่ายวิ่งแข่งกัน กระต่ายเริ่มวิ่งนำหน้าเต่าไปไกล แต่เมื่อไปถึงครึ่งทาง ก็เกิดความชะล่าใจ หยุดพักเอนกายนอนใต้ต้นไม้ใหญ่จนเผลอหลับไป ในขณะที่เต่ายังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ อย่างไม่ลดละ เมื่อกระต่ายตื่นนอนขึ้นมาก็ตกใจ รีบลนลานวิ่งไปยังเส้นชัย ทว่าเต่าไปถึงเส้นชัยก่อนแล้ว
นิทานประจำวัน นิทานวันจันทร์ พ่อหนุ่มรุงรัง
คติสอนใจ : จิตใจที่ดีมีค่ามากกว่าความงามภายนอก
นิทานชุด แม่มดกับเพื่อนซี้ แม่มดใจดี
นิทานสั้นพร้อมข้อคิด ผู้แต่ง นิทานรักของสองเรา ลูกหมีสามตัว
นิทานพื้นบ้านญี่ปุ่น แอปเปิ้ลให้เพื่อน
นิทานปรับพฤติกรรมเด็ก เหมียวเหมียวกับโฮ่งโฮ่ง
เมื่อชายหนุ่มได้ฟังสิ่งที่พระราชาร้องขอ เขาก็เสียใจมาก เพราะดวงดาวเป็นสิ่งที่อยู่ไกลแสนไกล ตัวเขาจึงไม่น่าจะมีโอกาสได้แต่งงานกับเจ้าหญิงเป็นแน่
อยากจะเขียนมันให้สวยงามให้เหมือนที่วาดฝันไว้ด้วยกัน
กระต่ายหนุ่มเดินคอตกกลับบ้านอย่างคนสิ้นหวัง เขานึกโทษหัวแครอทว่ามันดีแต่อ้วนตุ้ต๊ะเหมือนตัวเขา แต่กลับไม่สูงปรี๊ดอย่างที่เขาตั้งใจเลยสักนิด กระต่ายหนุ่มรู้สึกเคืองหัวแครอทอย่างบอกไม่ถูก เขาจึงตั้งใจที่จะกลับไปจัดการกินหัวแครอทที่อวบอ้วนที่สุดนี้ จนกว่าตัวเขาเอง จะสาแก่ใจ
อยู่มาวันหนึ่ง ยูสังเกตเห็นว่า พี่ชายของเธอตื่นไปทำงานเร็วกว่าเดิมครึ่งชั่วโมงและกลับบ้านช้ากว่าเดิมถึงหนึ่งชั่วโมง หนำซ้ำ พี่ชายยังกินอาหารค่ำเพียงไม่กี่คำ แล้วก็ขอตัวไปเข้านอน ยูไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชาย!
ตอนพักเที่ยง…ลูกหนูมักนั่งกินข้าวกับเพื่อน ๆ ที่โรงอาหารของโรงเรียนอยู่เสมอ กล่องข้าวของเพื่อนในห้องบางทีก็มีอาหาร บางทีก็ว่างเปล่าเหมือนกัน ถ้าลูกหนูเห็นใครไม่มีอาหาร มันก็จะแบ่งอาหารจากปิ่นโตใบจิ๋วให้เพื่อนด้วย ในทางกลับกัน หากวันใดที่ปิ่นโตของลูกหนูว่างเปล่า เพื่อน ๆ ก็จะแบ่งอาหารจากกล่องข้าวมาให้ลูกหนูคนละนิดละหน่อย แม้อาหารอาจมีน้อยกินกันไม่ค่อยอิ่ม แต่ลูกหนูและเพื่อน ๆ ก็อิ่มใจทุกครั้งที่ได้กินอาหารเที่ยงร่วมกัน